Bu makalede, bina mekansal örgütlenme sistemini tümdengelimci çözümlemeyen “mekan dizgesi” yöntemi, tümevarımcı olarak mimari tasarlamada veri eldesinde kullanılmıştır. Bu yöntem ile birlikte, şebeke indeksleri verileri, işlevsel embriyo eldesinde kullanılmıştır. Önerilen modelde, tasarım veri alanlarından “İşlev” dışında kalan girdiler yöntem dışında tutulmuştur. Mekanların komşulukları temel veri olarak ele alınarak; bunların “derinlik” ve “bağlantılık” değerlerine ulaşılmıştır. Buna ek olarak, hiyerarşik olarak bağlantılılığı en yüksek değere sahip mekandan tasarlamaya başlanması ve mekan çevre gereksinmesine göre tasarım alanına yerleştirilmesi önerilmiştir. Yöntemin çıktıları iki başlıkta toplanmaktadır: 1- Bina alt bölümlerinin bütünsel işlev içerisindeki dizinsel derecelenmelerine ulaşmak, 2- İşlevsel şebeke indeksleri ile bina bütünsel formuna ilişkin sayısal veriler elde etmektir.